Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. An tu me de L. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Bork

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Itaque fecimus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Bonum patria: miserum exilium.: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Peccata paria.: Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Bork Duo Reges: constructio interrete. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

In omni enim animante est summum aliquid atque optimum, ut
in equis, in canibus, quibus tamen et dolore vacare opus est
et valere;

Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens
iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas,
liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis
eiusdem.

Venit ad extremum;
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.